(d.? / ö.?)

Büyük velilerden olup, doğum ve vefat tarihleri kesin olarak bilinme­mektedir. 1400 ve 1500'lü yıllar arasında yaşadığı bilinmektedir. Daha önce yaşadığına dair rivayetler de vardır. Kabri, Şırnak'a bağlı, Cizre ilçesinde, Kırmızı Medresede'dir. Lakabı Nişanî'dir. Ahmed Cezeri Hazretleri, ilim tahsiline âlim bir zat olan babasının ya­nında başladı. Bundan sonra Diyarbakır, Hakkâri ve İmadiye'de de tahsilde bulundu. Doğu Anadolu'nun pek çok şehirlerini gezip gördü. Daha sonra tasavvuf yolunu seçerek Ubeydullah-i Ahrar Hazretlerinin halifelerinden feyiz alarak "Ahrariyye" yolunda kemale erip sülukünu tamam­ladı. Ahmed Gezeri Hazretleri, ilahî bir aşk ateşiyle yanmış ve deyişlerinde bunu dile getirmiştir. Rüyasında Peygamber Efendimiz'in kendisine aşk şarabı içirdiğini anla­tır. Yanık deyişlerini ihtiva eden divanı meşhurdur. Hakkında hayli menkıbe de anlatılmıştır. Ahmed Gezeri Hazretleri, Cizre Emiri İkinci Şerif’in oğlu Emir İmadeddin ile dosttu. Birbirlerine karşılıklı şiir yazıp gönderirlerdi. Karşılıklı yazdıkları bu şiirler "Molla dedi, emir dedi" anlamında "Güften Molla, Güften Emir" adlı kitapta toplanmıştır. Ahmed Gezeri Hazretleri'nin deyişlerini Kırmızı Medrese'de arkasını ta­şa vererek okuduğu, yaslandığı taşın, onun ateşi ile sımsıcak hale geldiği söy­lenir. Yaslandığı taşın üzerinde ekmek pişirildiği de rivayet edilir.

Yüce Allah sırrını mukaddes ve mübarek kılsın.