(d.? / ö.1575)

Meşhur velilerden olup, Kütahya'da doğdu. Hocası Merkez Efendi Haz­retleri ile aynı köydendir. 983   (m.1575) yılında vefat etti. Türbesi, İstan­bul'da Merkez Efendi'nin türbesinin yanındadır. Zahir ve manevî ilimlerde yetişerek kemale ermiştir. İcazet aldıktan son­ra hocası ona kızını verdi ve kendine damat yaptı. Dergâh dışında bir yerde ona irşad vazifesi verdi. Seyyid Muslihiddin Efendi, Merkez Efendi Hazretleri'nin damadı olunca, talebelerden bazısı gıpta edip, "ondan daha ileri kimseler varken, acaba hoca­mız neden onları tercih etmedi?" demeye başladılar. Merkez Efendi Hazretleri, onların bu düşüncelerini anlayıp, bir gece yemekhanede yemek yedikten sonra: "Acaba içinizden bana hanginiz Seyyid Muslihiddin'i çağırır?" dedi. Ta­lebeler birbirine bakışıp: "Efendim, kapılar kapanmıştır. Seyyid uzak yerdedir. Bu mümkün değil­dir" dediklerinde: "Biz çağıralım. Görelim kendi gelir mi?" deyip: "Seyyid gel" diye oturduğu yerden seslendi. Bu olayı anlatan talebe der ki: "Yatsı namazında Seyyid Muslihiddin Efendi'yi gelmiş gördük. Merkez Efendi onu yanına alıp kulağına bir şeyler söyledi. Namazı kılıp gitti." Bu du­ruma şaşan talebeler onun kaldığı yere gidip oradakilere: “Bu gece Seyyid Muslihiddin burada mıydı” diye sormuşlar. Onlar da: "Evet, bu gece yatsı namazını bizimle birlikte kıldı. Sabahtan beri mih­rapta oturmaktadır" dediler. Bu olaydan sonra Merkez Efendi talebelerine: "Nasıl Seyyid bize damatlığa layık mıymış?" diyerek sitemini bildirdi.

Yüce Allah sırrını mukaddes ve mübarek kılsın.