(d.1842 / ö.1907)

Anadolu'nun manevî zenginliklerinden bir âlim velidir. 1258 (m.1842) yılında Erzurum'da doğdu. Babası, Erzurum Nakibü’l-Eşrafından olup, seyyidlerden Gedâyizâde Muhammed Efendi'dir. Devrinin bilinen ilimlerini tahsil edip Solakzâde Ahmed Tevfik Efen­di’den icazet aldı. Daha sonra Ahmediye Medresesi'nde ders okutmaya başla­dı. Tasavvuf terbiyesini, Şeyh Hakkı Efendi Hazretleri'nden sülukünu ta­mamladı. Talebelerini Bursalı İsmail Hakkı Hazretleri'nin "Rûhu'l-Beyan" adlı tefsirini okuyarak ve okutarak yetiştirirdi. Kendisi orta boylu, az kır sakallı, zayıf bünyeli, sevimli bir zat idi. Baba­sının vefatından sonra Erzurum'un Nakîbü'l-Eşraflığı kendisine verildi. Daha sonra Sümbül Efendi Hazretleri'nin bir manevî işareti üzerine İstanbul'a gelip, onun özel hücresine yerleşti ve elli yıl boyunca bu hücrede ibadetle meşgul ol­du. Tekrar Erzurum'a dönerek 1325 (m.1907) yılında Erzurum'da vefat etti. Naaşı, Büyük Camii'nin bahçesinde defnedildi. Abdürrezzak Ali Efendi Hazretleri'nin "Helal ve Haram Risalesi", "Müsâvât-ı Aded-i Hurüfat", "Manzûme-i Nüfüs-ı Seb'a" eserlerinden başka bir de şiirlerini toplayan Divan'ı vardır. Eserlerinden hiçbiri basılmamıştır.

Yüce Allah sırrını mukaddes ve mübarek kılsın.