(d.1652 / ö.1747)

İstanbul'da yetişen Allah dostlarındandır. Seyyid Alâeddin Efendi'nin to­runudur. 1062 (m.1652) yılında İstanbul'da dünyaya geldi. 1160 (m.1747) yı­lında yine İstanbul'da vefat etti. Sümbül Efendi Dergâhı’nın bahçesine def­nedildi. Nureddin Efendi, babasının vefatı üzerine küçük yaşta yetim kaldı. Za­manın büyük velilerinden Şeyh İbrahim Nakşî Sümbülî Hazretleri'nin terbiyesi altında yetişti. Yirmi yedi yaşında maddî ve manevî ilimlerde icazet ve hilafet alarak mürşidliki makamına yükseldi. İbrahim Nakşî Hazretleri'nin vefatı üze­rine Sümbülî Dergâhı’na postnişin oldu. Nureddin Efendi bu dergâhta altmış dokuz yıl boyunca irşad hizmetlerini sürdürdü. Zahiren ve bâtınen kemal üzere bulunan mübarek bir zat idi. Herke­sin hürmet ve itibarını kazanmıştı. Nur yüzlü olup, halk kendisine derin saygı besliyordu. Seyyid Nureddin Efendi, 1739 yılında Hamzaviyye tarikatı büyüklerin­den Hüseyin Dede ile birlikte bulunarak, yedi yıl inziva hayatı yaşadı. Hüseyin Dede ile aralarındaki muhabbet anlatılamaz dereceye ulaştı. Nureddin Efendi, bir gün talebeleri ile Allahü Teala'yı zikrederken, herkesi hislendiren derin bir "Allah!" dedi. Sonra da vefat etti. Vefatına zamanın padişahı Sultan I.Mahmud Han ve bütün halk üzülerek gözyaşı döktüler. Fatih Camii'nde kılınan cenaze namazını Şeyhülislam Zembilli Ali Efendi kıldırdı. Nureddin Efendi Hazretleri'ni kabre Sadrazam Mahmud Paşa indirdi.

Yüce Allah sırrını mukaddes ve mübarek kılsın.