(d.? / ö.?)

Edirne velilerindendir. Doğum ve vefat tarihleri belli değildir. Hayatı hakkında kaynaklarda bilgi yoktur. On beşinci asırda yaşamıştır. Tunca kenarında, Sultan külliyesinde aşçıbaşılık yapardı. Pişirdiği güzel yemekleri yiyip, Yüce Allah'a şükreder "devma-ı devlet, nasib-i cennet" diye dua ederdi. Yemekten sonra sohbet ettiği zaman: "Vücudunu gıda ile besleyen şeklen pehlivan olur. Ruhunu Allah aş­kıyla dolduran gönülden evliya olur. Helal lokma ibadet ettirir, haram lokma ise kötü yola sevk ettirir. Sizin karnınız toksa, hüner başka açları da görmektir" buyururdu. Aşçı Yahya Baba Hazretleri, askerlerden arta kalan pirinç pilavını Tunca nehrine döker, onları da balıklara yedirirdi. Bir gün hazineden fazla pirinç aldı­ğı için pilavın her gün arttığını ve fazlasını nehre döktüğünü Padişah II. Bayezid'e ihbar ederler. Padişah da: "Yahya Baba! Bu yaptığın israf değil midir?" demesi üzerine, binlerce balık başını sudan çıkarıp: "Sultanım! Devletin artığını bize çok mu görüyorsun? Senin devletinin ikramı sadece insanlara mıdır?" dediler. Aşçı Yahya Baba orada secdeye kapa­narak ruhunu teslim etti. Onun büyüklüğünü anlamayanlar yaptıklarına çok pişman oldular. Muhteşem bir cenaze merasimi ile külliyenin kuzey tara­fındaki bahçeye defnedildi.

Yüce Allah sırrını mukaddes ve mübarek kılsın.