(d.1502 / ö.1573)

Osmanlı dönemi âlim ve velilerindendir. Adı, Muslihiddin b. Nureddin'dir. Nureddinzâde olarak tanınmıştır. 908 (m.1502) yılında Filibe'ye bağlı Anbarlı köyünde doğdu. 981 (m.1573) yılında İstanbul'da vefat etti. Kabri İstanbul Edirnekapı dışında, Sırt Tekkesi bahçesindedir. Küçük yaşlarından itibaren tahsiline başlayan Muslihiddin Efendi, Kanu­ni Sultan Süleyman Han'ın kadı askerlerinden Mirim Kösesi diye meşhur Muhammed Efendi'nin hizmet ve sohbetlerinde bulundu. Daha sonra Sofyalı Bali Efendi'nin dergâhına gidip ona intisap etti. Bir müddet hizmetten sonra dünyadan el etek çekip, zühd hayatı yaşamaya başladı. Bazıları onun bu duru­munu yanlış yorumlayıp zamanın padişahına şikâyette bulundularsa da sonun­da onun kemal sahibi bir kimse olduğu anlaşıldı. İrşad hizmetlerini sürdürmesi için Küçük Ayasofya Dergâhı’na yerleştirildi. Sonraları Sokullu Mehmed Paşa onun talipleri arasında yer aldı. Kanuni'nin de zaman zaman sohbetlerine katıldığı nakledilmektedir. Gösterişten uzak, sade bir hayat yaşadı. İrşad hizmetlerinin yanında birçok eser de vermiştir. Bunlardan bazıları şunlardır:

Başından En'am suresine kadar Kur'an tefsiri,

Şerhü'n-Nüsûs li Sadreddin Konevî.

Menâzilü's-Sâirin Tercümesi.

Risâletü'l-Mi'râc

Risiâle-i Vahdet-i Vücûd.

Yüce Allah sırrını mukaddes ve mübarek kılsın.